24 juli 2008 Met familie het Karstgebergte van Laos in. (76 km)
Na een tocht via Hoi An en Danang -langs de Chinese Zee in het midden vanVietnam- kwam ik twee weken geleden -bij de grensovergang van Lao Bao-Laos binnen. Daarna ben ik in een week -grotendeels langs de Mekong-rivier- naar het noorden gefietst. 18 Julie had ik met mijn oudste zus Els, haar man Toine en hun zoons Bart en Tim in Vientiane afgesproken.

Zij hebben een vliegreis geboekt bij "Vlieg en fiets". Daarbij hebben ze routeboekjes gekregen voor een fietstocht door Laos en Thailand. Op dit moment zijn we op weg van Vientiane naar Louang Prabang in het noorden van Laos.

Al vroeg zitten we met zijn vijven aan het ontbijt in het heerlijke luxe Vasana resort in Vang Vieng. Tijdens het ontbijt hebben we zicht op het zwembad, de rivier en prachtige groene bergen op de achtergrond. Voor een deel hangen er regenwolken voor de bergen. Als we om 8.30 uur vertrekken regent het een beetje.

De eerste 15 km gaat de weg licht heuvel op en af tussen de rijstvelden. Net als mijn eerste weken door Laos is het rustig op de -meestal goede- asfaltwegen. Achter de rijstvelden zien we steeds meer prachtige karst kliffen. Op de onder water staande velden worden op veel plaatsen rijstplanten geplaatst.

Overal langs de weg staan prachtige paalwoningen die gebouwd zijn van hout en riet. Vanuit de woningen roepen -voornamelijk- kinderen "sabaidee" naar ons en een enkele keer komen ze zelfs naar de weg rennen om naar ons te zwaaien.

Vanaf kilometer 15 gaan we steeds meer bergop. Net als de eerste dagen moet ik Tim vaak duwen. Maar de rustdag van gisteren heeft hem goed gedaan. Hij fietst steeds beter bergop en dat is maar goed ook want enkele stukken hebben meer als 10 procent stijging.

Els, Toine, Bart en Tim hebben geen enkel probleem met de regen. Ze zijn blij dat tijdens het klimmen de warme tropenzon niet schijnt. Het regent niet hard en het regenwater is warm.

Hoe hoger we in de bergen komen, hoe mooier -maar ook armer- de dorpen zijn. Steeds meer mensen zijn slecht gekleed en steeds meer kleine kinderen lopen naakt rond.

We zijn al vroeg in Kasi en besluiten nog 19 kilometer verder te fietsen naar het Bornam Oon Resort. De weg gaat voornamelijk bergop en we krijgen een steeds mooier uitzicht op het Karstgebergte om ons heen.

Met ruim 30.000 kilometer op mijn teller, komen we in het resort aan. Het resort bestaat uit een aantal prachtig gelegen kleine houten hutten. We huren 3 hutten waarvoor we minder dan 4 euro per stuk betalen. Elke hut heeft een eigen badkamer met wc en koude douche. Ook het heerlijke eten in het restaurant is spot goedkoop


3 augustus 2008 Over de Mekong naar Thailand (0,5 km)
De afgelopen 10 dagen hebben we een prachtige tocht door de bergen van Noord Laos gehad. Nu zijn we in Pak Beng aan de Mekong rivier. Om 6.30 uur zitten we al aan het ontbijt.

Om 7.00 uur loop ik met iemand van ons hotel naar de kaartverkoop voor de boot naar de grens met Thailand. Er is verder niemand, dus ben ik al snel in het bezit van de kaartjes. Een kaartje kost 115.000 kip per persoon en 30.000 kip extra per fiets.

Ruim voor de vertrektijd van 8.00 uur zijn we op de dijk. Via een smal en glad modderpad lopen we de steile helling af naar de aanlegplaats voor boten. Een man vraagt of hij kan helpen om de bagage mee naar beneden te nemen. Ik vertel hem dat ik dat liever zelf doe. Ik wil graag zicht houden op onze bagage en ik vind het ook niet nodig om iemand hier voor te betalen. (Later blijkt het echter dat het de behulpzame schipper van onze boot was die het vroeg.)

Vanaf de dijk moeten we op een smalle boot stappen en deze boot oversteken om vervolgens op onze boot te stappen. Els blijft op de boot om op onze bagage te letten. Ik klim op het dak om daar te kijken of ze de fietsen goed neer leggen. Bart en Tim blijven op de dijk staan om daar op de fietsen te letten terwijl Toine de spullen naar beneden brengt.

Bij de tweede fiets word ik al boos op de laders. Ze leggen de fiets precies op de derailleur van de eerste fiets. Kun je een fiets nog slechter neer leggen? De volgende fietsen mag ik zelf neer leggen. Ook het vastbinden met touw gaat niet goed zonder mijn aanwijzingen. Hoewel je een fiets op veel plaatsen met een touw kunt vast binden, weten ze toch het touw op één van de weinige plaatsen om de fiets te doen waarmee je er schade aanricht.

Na de aangegeven vertrektijd van 8.00 uur komen de meeste passagiers pas aan boord. Het is gelukkig niet druk en er is meer als voldoende ruimte op de kleine houten bankjes. Net als de afgelopen weken op de fiets hebben we de hele dag zicht op prachtige groene berglandschappen met fraaie houten en rieten huizen.

Om 18.30 uur komen we pas aan in de grensplaats met Thailand. Omdat de grens maar tot 18.00 uur open is, zullen we pas morgen met de pont naar Thailand kunnen gaan.  In een resort huren we twee leuke houten huisjes voor onze laatste nacht in Laos.

Verderop in het dorp is een BBQ-restaurant. Ze hebben tafels met een rond gat in het midden waarin een keramisch element met hete kolen wordt geplaatst. Hierop wordt een pan geplaatst met rondom een soort goot met soep waarin we eieren en groente kunnen koken. In het midden van de pan is een verhoogde bol waarop ons vlees en garnalen bakken. Het is een heerlijke afsluiting van onze reis door Laos.

6 augustus 2008 Uitstapje naar Myanmar
Na een prima ontbijtbuffet in ons luxe hotel wandelen we naar de grens tussen Thailand en Myanmar. Om een dagvisum voor Myanmar te krijgen moeten we ons paspoort op de grens achter laten. We krijgen voor 10 dollar per persoon een tijdelijke pas.

Aan de andere kant van de grens nemen we een auto voor een kleine georganiseerde trip. Eerst bezoeken we een tempel. Daarna stoppen we bij een grote stoepa op een heuvel. Els en Tim kopen een kleien vogel. Bij het beeld van hun geboorte dag laten ze -na enkele rituelen uitgevoerd te hebben- de vogels vrij. Zal het geluk brengen?

Het laatste onderdeel van onze korte trip is het bezoek aan een park waar enkele hilltrbes zijn. Er lopen een paar lang-nekken rond en nog een paar andere mensen van een andere stam. Ze voeren ook nog een dansje op. Het ziet er allemaal nogal triest en nep uit.

Terug bij de grens wandelen we over een markt met veel goedkope spullen die je niet wilt hebben, al kreeg je er geld bij. Op de grens leveren we onze tijdelijke pas weer in en krijgen we onze paspoorten weer terug. s' Middags vermaak ik me met Bart en Tim in het zwembad van ons hotel.


23 augustus 2008 Terug in Bangkok
Vanaf de Gouden Driehoek -met uitstapje naar Myanmar- hebben we nog één week door het noorden van Thailand gefietst. In Chiang Mai kwam een einde aan de 1200 km lange fietstocht samen met Els, Toine, Bart en Tim. Een week geleden hebben we de nachttrein naar Bangkok genomen.

Vanuit Bangkok hebben we een geweldige driedaagse trip naar onder anderen River Kwai brug en museum, tijgertempel en drijvende markt gemaakt. Na een bezoek aan Ayuthaya zijn we terug in Bangkok.

Na het ontbijt gaan Els en Toine naar het reisbureau. Ze komen terug met de mededeling dat onze plannen voor vandaag gewijzigd zijn. Het blijkt namelijk dat Pro Bike vandaag en morgen geen tijd heeft onze fietsen in dozen te pakken. Els en Toine hebben nu een adres van een andere winkel.

We fietsen 3 kilometer door het drukke verkeer van Bangkok tot we in de wijk van de fietsenwinkels zijn. Na 10 minuten zoeken zijn we bij de fietsenwinkel die het reisbureau heeft door gegeven. Anderhalf uur later staan er 5 netjes in dozen gepakte fietsen voor de winkel. Nu moeten we de fietsdozen naar het hotel vervoeren. Samen met Bart en Toine loop ik door de wijk achter de winkel. Er staan veel pick-ups. Na 10 minuten hebben we iemand gevonden met een pick-up met gesloten laadbak die ons wel naar het hotel wil brengen. De fietsen gaan samen met Els, Toine en Bart achter in de laadbak. Ik neem samen met Tim plaats voor in de auto. In ons hotel stallen we de dozen op onze slaapkamers.

In de middag nemen we eerst een taxi en vervolgens de sky-train naar het moderne winkelcentrum van Bangkok. Wat een prachtige luxe winkelcentra en wat een verschil met de rieten huisjes eerder op deze reis.

Na het winkelen lopen we naar het hoogste gebouw/hotel van Thailand. Met een snelheid van 15 kilometer per uur brengt de lift ons naar de 77 ste verdieping. Een volgende lift brengt ons naar een ronddraaiend uitkijkplatform. Hoewel de zonsondergang door enkele wolken niet geweldig is, is het uitzicht zowel bij daglicht als in het donker adembenemend.

Terug op de begane grond eten we in een restaurant op de rand van één van de luxe winkelcentra. Het is alsof we al in een westerse wereld zijn. Hoewel de prijzen zijn nog wel iets lager en bij het op nemen van onze bestelling horen we nog wel een paar keer "no have".

Over 2 dagen vliegen Els, Toine, Bart en Tim terug naar Nederland. Ik vlieg één dag later naar Australië.